Blazer Each x Other - Top Vince

Special Edition
CREATIVE BELGIUM

presented by

How to be the boss without becoming a bitch.

Katrien Bottez
Creative Coach Happiness Brussels

De titel van dit stuk is de titel van een boek. En ook een vraag die regelmatig door mijn hoofd flitste toen ik 12 jaar geleden creatief directeur werd van reclamebureau Duval Guillaume. Als artdirector had mijn empatische kant altijd in mijn voordeel gewerkt. Maar zou dat ook nog zo zijn als creatief directeur? Voortaan zou ik niet enkel moeten uitblinken in creativiteit, maar ook moeten meedenken over de business van mijn klanten. Zou ik me niet enkel over mijn eigen werk moeten bekommeren, maar ook andere mensen moeten aansturen. Moest ik mijn empathische vermogens vanaf nu wegmoffelen en een harde tante worden? Of kon ik gewoon blijven wie ik was?

Veel tijd om erover na te denken had ik niet. Veel vrouwelijke voorbeelden ook niet. Ik was op dat moment één van de weinige vrouwelijke creatief directeurs in de reclamewereld. Ik had het geluk dat ik in een bedrijf was terechtgekomen waarvan de eigenaars geen quotaverplichting nodig hadden om vrouwen volop kansen te geven. Ik ben er hen nog altijd dankbaar voor. André Duval en Guillaume Van der Stighelen waren charismatische leiders en in veel opzichten pioniers. Ik vermoed dat ze toen al doorhadden dat een creatieve onderneming nog beter functioneert als je erin slaagt de goeie mix te maken van vrouwelijke en mannelijke kwaliteiten.

En niet enkel om de reden die vaak naar voor wordt geschoven: dat mannen het moeilijk zouden hebben om zich in te leven in ‘typisch vrouwelijke producten’ en omgekeerd. Het gaat verder dan dat. Een briefing benaderen vanuit verschillende invalshoeken leidt tot completere en interessantere oplossingen. Diversiteit zorgt er mee voor dat een bedrijf creatiever en innovatiever wordt. En aangezien creativiteit het product is dat we verkopen, waarschijnlijk ook winstgevender.

Als ik kijk naar de vrouwen waarmee ik door de jaren heen heb mogen samenwerken, zie ik vaak dezelfde dingen terugkomen. Het zijn harde werkers. En ze willen minder dan mannen de credits opstrijken. Ze stellen het team voorop. Dat zijn sterktes waar bedrijven – en niet alleen creatieve bedrijven – hun voordeel mee kunnen doen. Een goede zaak dus dat er meer en meer vrouwen aan de slag gaan in reclamebureaus.

‘We kunnen wachten op quota om de gendergap te dichten, maar nog beter kunnen vrouwen de koe bij de hoorns vatten‘
Katrien Bottez

De vraag is alleen: blijven ze ook lang genoeg om kans te maken op die leidinggevende functie? Want vrouwelijk talent aantrekken in de creatieve sector is één zaak. Ze daar houden, lijkt een stuk moeilijker. Is het op het moment dat ze moeder worden dat ze afhaken? Nemen de kansen van vrouwen af, zodra ze het moederschap moeten zien te combineren met een veeleisende job?

Ik zie het als een aderlating voor bedrijven als vrouwen (moeten) afhaken in die periode. Of je nu een man of een vrouw bent, iedere nieuwe levenservaring maakt dat je net meer geschikt bent voor een job als deze. Het zorgt ervoor dat je je beter kan inleven. En hoe beter je je kan inleven, hoe beter je erin zal slagen om met je communicatie mensen te raken.

Vrouwelijk talent gedurende een langere periode in bureaus houden, vergt een grondige mentaliteitswijziging. En wie kan daar beter voor zorgen dan vrouwen in leidinggevende posities? Alleen moeten ze daar dan wel geraken natuurlijk.

We kunnen wachten op quota om de gendergap te dichten. Maar nog beter kunnen vrouwen zelf de koe bij de hoorns vatten. Door zich te laten horen in de meetingroom. Door een sterk netwerk uit te bouwen. Door voor elkaar op te komen. En door andere vrouwen een duwtje in de rug te geven wanneer het opportuun is.

Om op de titel van dit stuk terug te komen: ik heb ondertussen geleerd dat being a boss de nodige uitdagingen met zich meebrengt. Tegelijk geeft het heel veel voldoening om mee richting te geven aan een project en je team te zien groeien. En dat kan allemaal perfect zonder dat je de bitch moet uithangen.